Dag 7 de slotdag.
Team Alpha had vandaag een makkelijke dag voor de boeg en had genoten van een heerlijke nachtrust in de berghut Chamona d’Ela. Toch vroeg uit de veren en onderweg naar het eindpunt van de LDP. Daarvoor moest tóch eerst een heuvel, de Uglix, worden genomen en vervolgens afdalend naar het werkelijk schitterende dorpje Bergün. De laatste dagen waren veel ” ontberingen” geleden. Namelijk alle dagen steeds maar weer eten uit een zak komt je op een gegeven moment je neus uit…daarom was de eerste halte in het dorp de supermarkt en werd uitgebreid zuivelproducten en fruit gekocht. Vervolgens de laatste 500 meter(!). Naar camping Albula waar de organisatie het basiskamp had ingericht. En toen kwamen de verhalen…daarover later meer.
Team Bravo kreeg het vandaag voor de kiezen na de relax dag van gisteren.
Zij hadden genoten van het bijna niks doen, gisteren, en de lekkernijen die in de Capanna da L’Albignia werden verkocht en flink aangesterkt voordat ze begonnen aan het (letterlijke) hoogtepunt van de LDP 2019.
Vanuit de berghut op 2332 meter hoogte werd geklommen naar een hoogte van 2830 meter over de steile heling van de Piz Casnil. Daarna werd door de sneeuw afgedaald naar de werkelijk steile helling aan de westkant van de berg. Hier begon een Alpine afdaling. Jammer genoeg kwam één van de deelnemers wat ongelukkig te vallen en liep een schouderblessure op. Het team pakte dit goed op en gaf de juiste zorg. Er werd verder gelopen en afgedaald naar de voormalige gletsjer op een hoogte van 2232 meter.
Eenmaal hier aangekomen was de route niet meer zo lastig, wel veel los gesteente, maar steeds afdalend langs de rivier Orlegna. Om de nodige ondersteuning te kunnen geven was de organisatie het team tegemoet gereden voor zover mogelijk. Bij Alp da Cavloc zagen team Bravo en de organisatie elkaar en werd ondersteuning aangeboden.
Het hele team liep vervolgens verder naar de eindbestemming; Maloja. Hier stond de bus te wachten en was het cirkeltje rond…
Beide teams ontmoetten elkaar later op het basiskamp in Bergün. Natuurlijk in een feestelijke stemming; iedereen had een dijk van een grensverleggende prestatie neergezet! Namens de organisatie, het bestuur van de AVRM én alle belangstellenden gefeliciteerd met deze prestatie!
Foto’s alpha groep
Foto’s bravo groep
Dag 6.
Voor de Alpha groep, die vanmorgen vroeg startte, stond een lange wandeldag op de planning voor vandaag. Op de planning stond dat Chamona d’Ela moest worden bereikt, een tocht van meer dan 20 kilometer….zoals gister gezegd startte de groep ter hoogte van Lai da Marmorera en liepen langzaam dalend eerst door de gehuchten Salategnas, Tigias en Tag d’Meir. Daarna moest ter hoogte van Tgalucas weer worden geklommen naar de Alp Negna van 1969 meter naar 2502 meter op voornamelijk steen/rots hellingen. Vervolgens kon de groep weer langzaam dalen om de Piz Colm en de Carungas naar Motta d’Err tot een hoogte van 1975 meter en nog verder naar beneden door de bossen. Maar ja, de vreugde van het dalen duurde niet lang. Op een splitsing van de wandelpaden ter hoogte van Hartig op een hoogte van 1825 meter moest wéér worden geklommen naast rivier de Ragn da Tigiel en het meertje Leo Tigiel naar de Pass Dirks Orgels tot een hoogte van 2692 meter! Vanaf dit punt kon team Alpha bijna het eindpunt voor vandaag zien. Maar er moest eerst om de Bot Radont heen worden gelopen, dalend naar 2252 meter op het eindpunt. De groep kwam hier aan rond 17.30 uur.
Team Bravo genoot vandaag van een relaxte bijspijkerdag. Het team vertrok vanmorgen om 10.00 uur van de camping en ging onderweg naar de kabelbaan via het wandelpad naast de doorgaande weg vanaf St Moritz in de richting van de Italiaanse grens. Bij het gehucht Pranzaira op 1192 meter hoogte was de kabelbaan naar de stuwdam op 2097 meter. Het team had hiervoor gisteravond bij stemming de keuze gemaakt. Via de stuwdam moest toch nog worden geklommen naar de Berghut Capanna da l’Albigna aan de voet van de Piz Dal Päl. Hier blijft het team Bravo de komende nacht om aan te sterken voor de klapper van de LDP 2019, morgen.
Morgen, vrijdag de 20e lopen bijde teams de laatste LDP 2019 kilometers…
Dag 5.
De Alpha groep startte vanmorgen op het natte Plaun Grand op 2322. Al een beetje vooruitlopend op het verhaal vertelde het team aan het einde van de wandeldag dat het alweer een mooie wandeldag met schitterend weer. Er waren natuurlijk weer lastige klimmen, maar dat ging voorspoedig.
Vanaf Plaun Grand werd koers gezet naar La Veduta, vlak bij de Julier pas. Voor het eerst in dagen was hier weer even contact met de “bewoonde wereld”, en ook was de organisatie hier om te bevoorraden etcetera.
Hierna werd de tocht vervolgd door de Val d’Agnel, langzaam dreigend van 2237 naar 2537 meter. Vervolgens werd via koeiensporen en blubber in een ruig geologisch park koers gezet naar de eindbestemming ter hoogte van de stuwdam aan het Lai da Marmorera. Het team was ondertussen gewend geraakt aan langzaam glooiend bergen, maar de laatste kilometers gingen van 2709 meter naar 2241 meter, soms op steile hellingen.
Team Bravo startte vanmorgen om 08.00 uur bij Tgalucas en had de eerste 4 km 600 stijgen en vervolgens in 8 km 1400 dalen te gaan vandaag.
De dag begon direkt met een forse klim van de hoogte op 2015 meter via de Bochetta da la Furcela naar de Piz Cam op 2633 meter, direct gevolgd door een afdaling van de berg Cne di Bregaglia tot aan het basiskamp van de organisatie bij Vicosoprano. Voor sommige deelnemers was dit een pijnlijke exercitie, immers je volle gewicht zit urenlang vóór in de schoenen. Waanzin….😬Uiteindelijk kwam de groep al om 15.00 uur aan in het basiskamp.
Na een uurtje rust werd op de camping het bivak gemaakt en een plan van aanpak besproken voor morgen; dan moet een begin worden gemaakt met het hoogtepunt (letterlijk) van de LDP 2019….
Foto’s alpha groep
Foto’s bravo groep
Dag 4.
We zijn op de helft, als het goed gaat komen de beide groepen elkaar tegen.
Vandaag voor de verandering hieronder een live verslag van één van de deelnemers uit Team Alpha:
Vandaag iets na achten vertrokken uit onze ‘stal’. Het werd weer een mooie dag en gelukkig iets koeler dan gisteren. We begonnen met een klimmetje over glooiende groene weiden naar Lagh da Cam. Om daarna door de mooie Val Maroz langs een waterval de rivier af te zakken. Daarna klommen we omhoog op weg naar de Septimerpas, gewapend met touwbroekjes voor klettersteigen en gladde stenen. De eerste 200 meter was een vrij steil zigzaggend pad. Eén van de teamleden had de afgelopen dagen teveel in z’n benen zitten en besloot af te dalen naar Maloja. Heel spijtig natuurlijk dat we niet met het hele complete team door konden, maar wel een verstandig besluit. De klim daarna was gemoedelijk en het pad lekker makkelijk, helemaal in vergelijking met afgelopen dagen. Over de pas liep zelfs een onverharde autoweg. Vlak voor de Septimerpas lunchten we, helaas nog geen Bravo team in zicht. Maar wel 2 uur later op de pass Lunghin. Het was heel leuk om verhalen te horen en tips uit te wisselen. Het was daarboven koud en winderig dus we gingen snel door. Langs het pittoreske Lagh da Lunghin en het Teletubby achtig landschap met riviertjes en koeien weiden. (Zonder koeien maar met vlaaien). We zagen Maloja, waar we 4 dagen geleden zijn vertrokken, ver onder ons. Op Plaun Grand besloten we om 16.30 ons bivak in te richten. We deden dit op een perfect grasveldje met een bron die uit de berg ontsprong. In vergelijking met vorige dagen konden we vandaag meer kilometers maken. Het was vooral heel prettig omdat we nu lekker door konden wandelen en niet continu met hartslag van 180 een berg aan het bedwingen waren. Ook vandaag was weer een schitterende tocht met uitzicht op de grillige punten en gletsjers van het gebied waar we vandaan zijn gekomen.
Het wordt een beetje een herhaling van vorige dagen, maar ook team Bravo vertrok rond 08.00 uur vanaf Leg Grevalvas en begon aan een , wat later bleek, wat een gemoedelijke dag. Er werd begonnen met een geleidelijke klim van bijna 400 meter naar de Fuorcla Grevaslvas op 2687 meter, gevolgd door een afdaling via Plaun Grand en langs de Muotta Radonda en het al eerder genoemde Lägh dal Lunghin op 2493 meter hoogte. Hierna over de Pass Lungin en daarna over de Septimer Pass geleidelijk afdalend naar de bivak plaats
naast rivier de Maira.
De teamcaptain vatte de dag samen met een paar steekwoorden; verrassend relaxed. Noot van de organisatie: zou dat nu komen door de gewenning? Er zijn toch ruim 1500 hoogtemeters genomen?
Foto’s alpha groep
Foto’s bravo groep
Dag 3.
Vandaag wederom een prachtige zonnige dag, temperaturen ver boven 20 graden, wie verwacht dat in deze tijd van het jaar zo hoog in de bergen….?
De organisatie heeft vandaag beide teams gezien en voorzien van een natje en een droogje. Het Alpha team kwam langs de camping bij Vicosoprano waar de organisatie zijn kamp had opgeslagen. Het Bravo team zag de organisatie op de Julierpass.
Team Alpha was alweer vroeg uit de veren in de berghut Cap da l’Albigna op 2618 meter en er moest nu eerst fors worden gedaald naar 1067 meter; naar Vicosoprano. Onderweg kwam de groep over een grote stuwdam voor het Lägh da Albigna. Hier koos de groep niet voor de kabelbaan….Na drieën een half uur waren ze op het basiskamp en na een uurtje rust, herschikken van de ruza (rugzak), een paar blikjes cola ging de tocht verder, nu bergopwaarts. Er werd om de bergen Cne di Bregaglia en de Piz Cam heen gelopen via een veel gebruikte wandelroute met weer veel hoogtemeters in een relatief korte afstand. Weer boven de boomgrens aangekomen werd bij Plan Lo ,op een helling op 2250 meter hoogte, om circa 18.00 uur hun kamp opgeslagen.
Team Bravo vertrok ook om 08.00 uur vanuit de overnachtingsplaats bij Sur over de berghellingen van de Piz Curarnegl en Piz Cugnets en klommen geleidelijk naar 2041 meter waar tussen de laatstgenoemde berg en de Piz Neir omhoog werd geklommen naar 2696 meter bij de Piz Campagnung en even later weer afdalend door de Val d’Agnel naar de ontmoetingsplaats met de organisatie op La Veduta bij de Julierpass (Pass dal Güglia).
Bijna het hele team deed zich tegoed aan het lekkers wat daar in het restaurant werd aangeboden. Daarna met een volle buik de grote doorgaande route naar st Moritz overstekend, weer verder de bergen in waar op ruim een kilometer afstand van de pas het kamp werd opgeslagen bij Leg Grevasalvas op 2390 meter hoog.
Van beide teams kreeg de organisatie weer te horen dat de tocht zwaar, maar ontzettend de moeite waard is (was)….En daar doen we het voor.
Foto’s alpha groep
Foto’s bravo groep
Dag 2.
De Alpha groep vertrok vandaag in alle vroegte vanaf de gletsjer met een loodzware dag in het vooruitzicht. Zoals gister gezegd zat de groep op ruim 2300 meter hoogte, maar vandaag moest eerst de Pass da Casnil Nord worden genomen, een bijna loodrechte helling waar gebruik moest worden gemaakt van de veiligheidsvoorzieningen. De top van de pas lag op 3040 meter hoogte, dus veel fysiek zwaar werk en amper vooruit komen. In tegenstelling tot gister was het parcours nu uitsluitend steen, los gesteente en rotspartijen. Na de pas volgde een geleidelijke afdaling over de rug van het hooggebergte in de richting van Piz Dal Päl op 2618 meter. Daarna langs de zuidelijke flank van deze berg naar de Berghut Cap da l’Albigna. Om de lezer een indruk te geven van de zwaarte van deze dag; er werd via de route ongeveer 6 kilometer afgelegd in bijna 9 uren…
Toen wij de teamcaptain spraken vatte hij de dag als volgt samen: Mooie tocht, erg zwaar, uitzicht fantastisch, het weer was top. Al met al zeer de moeite waard.
De Bravo groep vertrok vanmorgen ook in alle vroegte en waren vandaag om 18.30 uur op hun plaats van bestemming. Zij legden een afstand van circa 20 kilometer af met veel hoogtemeters. Chamona d’Ela op 2252 meter was het startpunt en na een relatief rustig begin, op een vlakte rond de Bot Radont, werd hierna geklommen naar 2723 meter naar de Pass d’Ela. Hierna werd op een helling met veel los gesteente afgedaald naar Lai Mort (?) Met het uitzicht op een berg die een naam heeft die we allemaal kennen; Pizza Grossa.
Om de Piz Furnatsch en naast de rivier Ragn da Cotschna werd verder afgedaald tot een hoogte van 2026 meter. Maar toen begon het klimmen weer…op de zuidelijke helling van de berg Carungas werd weer geklommen naar de Piz Colm op 2440 meter. Uiteindelijk werd langzaam afdalend het eindpunt van vandaag, ter hoogte van het dorpje Sur (Sour) bereikt en kon de groep van een verdiende rust genieten. De teamcaptain van de Bravo groep vatte de dag als volgt samen: Het was een lange zware dag met veel hoogtemeters, maar met fantastische uitzichten, een prachtige natuur en met een zeer gedreven groep.
Dag 1.
Beide groepen waren vandaag vroeg uit de veren en begonnen rond 8.00 uur met de uitdaging.
De Alpha groep startte uit Maloja, plan Curtinac (1799m) en gingen net buiten het dorp via de bossen eerst langzaam omhoog richting Bosch de la Furcela op 1930 meter.
Via Lägl (meer)da Cavloc en langs de rivier Orlegna, waar de bewoonde wereld ophield, ging Alpha groep verder omhoog waar de bossen op een gegeven moment ophield. Bij een kruising op 1975 meter hoogte (plan Canin) tussen de Piz Fedoz en de Piz Murtaira hield de groep rechts aan om in de richting van de gletsjer Vadrec del Forno te gaan. Ondertussen waren ze op 2232 meter hoogte en 7 uren verder. Vlak voor de gletsjer besloot de groep om daar hun bivak op te slaan.
De Bravo groep had vandaag (bewust) een korte route gepland. Vanaf de camping in Bergün moest echter wel direkt stevig worden geklommen .
Al na 1 uur werd 250 meter geklommen van een totaal van 1025 meter. De groep liep in een dal tussen twee bergen met de illustere namen Chavagliet en Chamanna d’Uglix nog steeds sterk stijgend om uiteindelijk op een soort plateau op 2357 meter aan te komen. Vanaf dit punt kon de Bravo groep het eindpunt van vandaag al zien; de berghut Chamona d’Ela op 2250 meter. Daarvoor moest nog wel een mooi geleidelijke afdaling worden genomen. Natuurlijk speelde de grote hoogte parten voor beide groepen. Jammer genoeg, maar wel heel verstandig besloot één deelnemer van de Bravo groep te stoppen. De organisatie haalt hem uit de bergen nadat hij goed is uitgerust in de berghut.
De Reis naar Zwitserland.
Het is donderdagavond, 12 september 2019….de deelnemers aan de LDP 2019 verzamelen op de JWF kazerne in Assen en de Oranje kazerne in Oosterbeek. Dat zijn dit jaar de opstapplaatsen voor de jaarlijkse AVRM Long Distance Patrol, een absolute grensverleggende activiteit!
Dit jaar is Zwitserland in de regio Graubunden ons gastland.
Grensverleggend gaat het dit jaar ook absoluut worden. Om je een indruk te geven: de teams gaan over twee passen, namelijk de Septimerpass op 2310 meter hoogte, en de Julierpass op 2285 meter hoogte. Daartussen gaan de teams over een aantal hoge bergen zoals de Piz Duan (3131m), de Piz d’Err (3378m) en de Piz Lea (3339m).
Na een prettige busreis werden de deelnemers “afgezet” op de beide startpunten, respectievelijk Bergün (Bravuogr) en Maloja en konden daar op vrijdag (de 13e😏) een beetje acclimatiseren voor de hoogte.
Natuurlijk was iedereen een beetje gespannen voor datgene wat zou komen. Daarom werd op vrijdag voor de laatste keer de rugzak leeg gehaald en de inhoud gewikt en gewogen…
Bijzonder dit jaar is dat de LDP in burger tenue wordt gelopen, conform afspraak met de Defensie Attaché.
Morgen het verhaal over de eerste wandeldag….tot dan!
Oefenweekend Limburg
11 en 12 mei 2019. stond in het zuiden van ons land een training klaar als voorbereiding op de “Long Distance Patrol” m.b.t. de komende tocht in Zwitserland.
de training was opgezet met als doel de veiligheid te verhogen op de aanstaande route en ervaring op te doen met lopen en jezelf te zekeren in alpinistisch gebied.
Erik Heuts, al een paar jaar lid van de LDP heeft een 2 daags programma voorbereid en uitgezet vanuit zijn bedrijf Adapt2work en zijn aangesloten netwerk met collega’s.
Zaterdag 11 mei, omstreeks 09:00 uur werden de teamleden verwacht op camping Beckers in Honthem maar i.v.m. de grote afstand voor de meesten waren er al veel die vrijdag al waren afgereisd naar de locatie.
De ontvangst was incl. een ontbijt wat prima verzorgd werd door een delegatie “Virtus” (kleinschalige dagbesteding) waarbij Erik de briefing deed van het samengestelde 2 daagse programma van theorie & praktijk m.b.t. de oriëntatie, marsdiscipline, gebruik van kaart, navigatie en klimmaterialen & werken, zekeren op hoogte.
omstreeks 10:00 uur, nadat de materialen waren verstrekt en de coördinaten op de kaarten waren gezet vertrokken beide teams ieder naar het eindpunt van die dag in de Silex-groeve op de andere zijde van de Maas in België. Regen en de vooruitzichten waren in de vroege morgen nog niet geweldig maar later werd dit positief bijgesteld en viel het verder erg mee.
Na een vrij lange maar bijzondere tocht van ongeveer 28 km. met op diverse coördinaten verscheidene bezienswaardigheden kwamen beide teams aan in de steengroeve waar de organisatie wat versnaperingen had klaargelegd en een ieder zijn maaltijd en onderkomen kon regelen, er waren verschillende mogelijkheden op het terrein om je bivak in te richten.
In de loop van de avond werd onder het genot van een hapje en een drankje de dag geëvalueerd en werden ervaringen en sterke verhalen gedeeld waarbij het kampvuur het geheel verwarmde.
Zondag 1 mei, reveille om 06:30 uur. het weer was uitstekend!
De voorbereidingen werden getroffen en het programma moest in het tijdsbestek vanaf 07:30 tot 10 :00 uur worden afgehandeld.
De instructies met betrekking tot het zelfstandig maken van een klimgordel en de vaardigheden om het op de juiste manier te gebruiken werden druk beoefend waarna er begonnen werd met het beklimmen en lopen van een parcours op hoogte door de bomen om de geknoopte gordel te testen, vervolgens werd het touwnet beklommen en via de indianenbrug ging de route tokkelend naar beneden waar er als laatste nog werd abgeseild.
voor de meesten was het een bijzondere en nieuwe ervaring om met 2 meter touw een klimgordel te maken, erg efficiënt en gemakkelijk.
Omstreeks 10:00 uur werden de materialen opgeborgen en het terrein weer schoon opgeleverd, de instructeurs werden hartelijk dank gezegd en de beide teams wisselden van route waarna ze weer op pad gingen naar de startlocatie in Honthem.
Tijdens de tocht vanuit de steengroeve door het heuvelachtige landschap van Limburg werd er nog geoefend in het knopen van de “broekjes” en kwamen omstreeks 17:00 uur de beide teams aan op de eindbestemming, ze werden onthaald met soep en broodjes wat verzorgd werd door Nele, de vrouw van Erik en dochter Noor.
Helaas kon door het gevulde programma en het korte tijdsbestek niet meer een bezoek aan de militaire begraafplaats op Margraten worden gebracht
Het geheel werd nog kort besproken en geëvalueerd maar een ieder was wel tevreden met de gedane activiteiten van de 2 daagse training, daarbij complimenten voor Erik en zijn organisatie.
